Basic HTML Version
Bezmiâlem Aktüel 2020 /
9
BURADAYIZ
BİZ
SENİN İÇİN
SEN DE
BİZİM İÇİN
EVDE KAL!
tüm kararlarımızı hastane ve üniversite çalışanlarımız
ile de paylaşıyorduk. ‘Evde kal’ sloganlı görseller
hazırlamaya başlamıştık. Hastanemizin neredeyse
tamamını COVID servisleri haline getirmiş,
çalışma düzenini tamamen değiştirmiş, koruyucu
malzemelerimizi herkes için sağlamıştık.
İşte o yoğun iki haftanın sonunda, Cuma akşamı
keyifsizleştim ve gece hafif ateşim oldu. Ertesi
gün Cumartesi sabahı ise ateşin yanına çok
ciddi bir sırt ağrısı ilave oldu. Sanki akciğer zarım
iltihaplanmış gibi zorluğum vardı. Sabah erken
saatte meslektaşlarımı aradım ve ben hastaneye
geliyorum bu şikâyetlerden rahatsızım dedim.
Beni görecek doktorum Fatma Nur Hocamız, tüm
korunma önlemlerini alarak muayenesini tamamladı.
Örnekleme ve toraks görüntülemesi yapalım
dediğinde kısa zamanda kan örneği vermek de
dâhil hepsini tamamladık. Sonra beni o sıradaki
tedavi protokolü ile eve sonuçları beklemek üzere
uğurladılar. Kan tahlillerinde COVID-19 ile uyumlu
bulgular vardı. Toraks tomografisinde patoloji yoktu.
Akşamüstü de PCR testim pozitif geldi. Tabii tüm
temaslılarımdahastaneyedavet edilerek incelemeleri
yapılmaya başlandı. Bense eve dönmüş kendimi
odama hapsetmiştim. Evdekilere bulaştırmamak
için izolasyonda olmam gerekiyordu Sonraki beş
gün boyunca ateş, kas ağrılarım ve özellikle bulantı,
kusma ve ishal şikâyetlerim devam etti. HSBS’e
sonuçlarım işlendiği için ilçe sağlık merkezinden
ev halkı olarak düzenli telefonlar almaya başladık.
Hatta bir gün apartmanın ilaçlanması için bir ekip
de yollandı. Beşinci günden sonra önce gündüz
ateşleri sonra da akşam ateşleri bitti. İlaçlarım da
tamamlandı. Kontrol kanlarımda bazı olumsuzluklar
olduğu için kaygılanan arkadaşlarımı da rahatlatmak
gene bana düştü. Semptomlarımın tamamen
kaybolduğu 3. günde yapılan ilk kontrol PCR negatif
çıkınca sevindik. Tekrar yapılan PCR da negatif
gelince görevimin başına dönmek için hazırdım
ama iş başı yapmak için bir kaç gün daha müsaade
alamadım. Sonunda ilk başvurumdan 14 gün sonra
iş başı yapmıştım. Evde kaldığım süre canla başla
çalışan ekibimize yardımcı olamadığım için çok
üzülmüştüm. Uzaktan takip yapmakla yerinde olmak
arasında çok büyük fark vardı. Aradaki açığı kapamak
için herkesten daha da fazla çalışmaya gayret ettim.
Tüm bu süreçte bana destek veren, tedavimi
üstelenen, takiplerimi yapan, her gün halimi hatırımı
soran, yemeklerimi pişirip kapıma kadar getiren
tüm Bezmiâlem ailesi, arkadaşlarım ve kendi aileme
teşekkürü bir borç bilirim.
Süreci yaşayan bir sağlıkçı olarak, işimharicinde riskli
grupta olmama rağmen, uygulamasının aslında kolay
olduğunu düşündüğüm; tüm risk grubundakilerin
hastalığı ciddiye alması, maske takılması, sosyal
mesafenin korunması ve ellerin düzenli yıkanması
hassasiyetini bir kez daha hatırlatmak isterim.