Basic HTML Version
senin annende koşmuştu,
gidecek yeri olmadığını bildiği
halde, galiba o çaresizlikten
koşuyordu. Yediğin kuru
ekmek miydi acaba seni saf
temiz tutan bilmiyorum ama
ben değişiyordum, hiçbir şey
doyurmamaya başladı beni
biliyor musun? Senin gibi
sokakta yatmayınca mutlu
olmuyordum ben, evimin
havuzu olmalı, arabam çok
büyük ve gösterişli olmalıydı,
araba mı ne dedin? Onu
başka zaman anlatayım
kardeşim. Geçen oğlumu en
kaliteli yerlerde sünnet ettirip
düğününü yaptım, sen oğlunun
tümör ameliyatını nasıl
yaptıramıyorsun anlamadım.
Galiba yaşlanıyoruz kardeşim,
ama nasıl geçiyor zaman
anlamadım iş güç çoluk
çocuk, rüya mı dedin, asıl sen
rüyadasın kardeşim,hayat
daha uzun…Uzun da değilmiş
aslında nasıl hasta oldum
yataklara düştüm anlamadım,
senden de uzun zamandır
haber alamıyorum, biliyor
musun aklım başıma geliyor
galiba, hani sonu var demiştin,
rüyadan ibaret demiştin, sen
yanı başımda duruyorken nasıl
da dalmışım gitmişim ben
oyuna. Yollar hep aynı başlıyor
anladım, ama ilk ayrımı biz
seçmiyor muşuz ve şunu da
anladım ki yol hep bitiyormuş.
Demek ki benim yolumun
sadeliğinin nedeni senin
yolundaki dikenleri toplayayım
diye imiş… Özür dilerim
kardeşim, yolun güzelliğine
aldandım, sonu olduğunu
unutarak…
Senin o yolda çektiklerini
izledim gözlerimi ellerimle
kapatarak. O başında yan
yana durduğumuz yerde
karşılaşmak ümidiyle, hakkını
helal etmeni umarak…
Biraz karamsar, biraz şiirsel,
biraz vicdan azabıyla yanıp
tutuşan biraz isyan, biraz
çaresizlikten ibaret bir girişten
sonra sizlere Moritanya’yı
anlatalım.
Moritanya Batı Afrika’da
topraklarının yüzde 90’ını
Büyük Sahra Çölü’nün
oluşturduğu, ve koca dünyada
köleliğin yasal olarak en son
kaldırıldığı bir ülke, ama Büyük
Sahrada yaşayan köylüler
için; yasal olarak köleliğin
kaldırılması bir anlam ifade
etmemiş, çünkü yapacak
hiçbir işleri olmadığı için çölde
boğaz tokluğuna keçi çobanlığı
(babalarından gördükleri tek
meslek) yapmaya devam
ediyorlar.
Moritanya ineklerin eceliyle
öldükleri tek ülke, çünkü
kimsenin onları satın alacak
gücü yok. Okyanus kıyısında
bir ülke ama balıkçılık yok,
çünkü tekne, mazot, alet
edevat yok.
Moritanya’da hastane ve
ameliyathane şartlarını size
burada yazarak ifade etmeye
çalışmak çok zor, çünkü öyle
bir şey yok. Moritanya”da
hastane var ama elektriği
yok, servislerde tuvalet yok,
hastalara hiçbir şekilde yemek
verilmiyor, yataklarda çarşaf
yok, gündüz yerlerde üzerine
oturdukları battaniyeleri
gece yorgan yapıyorlar…
Moritanya’daki hastanelerde
ameliyathane var, ama sterilite
yok, başka söze de gerek yok…
Hastamızın adı; Mariyam idi
(bizdeki Meryem), 16 yaşında
genç bir kızdı. Doğustan damak
yarığı mevcuttu. Normalde
gelişmiş bir batı ülkesinde olsa
9 aylıkken ameliyatı yapılırdı
ve düzgün konuşabilirdi.
Oysa Meryem ciddi konuşma
bozukluğu çekiyordu, çünkü
damak yarığı 16 yaşına kadar
onarılmamıştı. Parasızlıktan
imkansızlıktan ve daha geçerli
binlerce sebepten dolayı biz
karşısına çıkan ilk plastik
cerrahi ekibiydik, biz onun
ilk ve belki de tek şansıydık.
Ameliyatı başarılı oldu,
uyandırıldı ve servise yatağına
gönderildi. Aradan 4 saat
geçtikten sonra da ekibimizden
bir doktor kendisini ziyaret
etti, tıbbi kontrolünü yaptı
ve tercüman aracılığıyla
beslenme ile bilgiler aktardı.
Çünkü damak yarığı ameliyatı
olduktan sonraki ilk gün
sadece su içilebilir, ardından
2. gün sadece berrak sıvılar,
3. gün süt, çorba alınabilir ve
en az 10 gün yumuşak gıda
alması gerekir. Doktorumuz
Meryem’e bunları anlattıktan
sonra Meryem’in anladığından
emin olmak için gözlerine
baktığında; Meryem’in
annesi tercüman aracılığıyla
müdahale etti: Doktor Bey,
siz hiç merak etmeyin biz 10
gün sadece su içeriz, biz zaten
yiyecek bir şey bulamıyoruz,
bizim için fark etmez, siz
merak etmeyin biz iyileşene
kadar sadece su içeriz!
< Moritanya Büyük Sahra’da
bir yeryüzü doktoru.
Ameliyat bir ekip işidir ekibin
görünmeyen dördüncü üyesi
altta yatan hastadır >
Başarılı bir haftanın ardından hepimiz biriz
23
Bezmiâlem
aktüel
/ Temmuz 2013