Basic HTML Version
18
BezmiâlemAktüel 2014 / 3
Bir hastalık hikâyesi paylaşmak istiyorum…
Başına “benim” kelimesini bir türlü ekleyemedi-
ğim bir hikâye yalnızca... Şaşkınlığı, çaresizliği,
tevekkülü böylesine yakından tanımadığım, ta-
nıtamayacağım bir hikâye…
Uzun cümleler kurmayacağım, sitemler dinleme-
yeceksiniz. İnsanın kendisini anlatması güçtür. Bir
başkasından bekleriz hep bizi dile getirmesini...
Yaşanan bir hastalıksa anlatması daha da zordur.
Cümlelere sığmazmış meğer gücünü yitirmiş par-
makların dile getirdikleri... Hasta olduğumu ilk
öğrendiğim günü anımsıyorum... Çok güvendiğim,
aynı zamanda dostum olan doktorumun yanılmış
olduğuydu düşündüm ilk başta. Hayır, hasta ben
olamazdım, o yanılmış olmalıydı. Şimdi anlıyorum
ki pek çok kanser hastasının hikâyesi bu duygu ile
başlıyormuş. Ansızın çıkıp gelen bir haber kolay
kolay kabul edilemiyormuş…
Ve siz kabul etmek istemedikçe sonu gelmeyen
kontrollerle devam ediyor yaşadıklarınız. Bir kez
daha, bir kez daha diyerek her seferinde bir umu-
du tazeleyip sonucu değişmeyen tahliller yaptı-
rıyorsunuz. Ve her seferinde bir kez daha hayal
kırıklığına uğrasanız da güçlü durabilmeyi başa-
rıyorsunuz.
Tabii ki soruyor insan, neden ben? Nerede hata
yapmış olabilirim? Önce kendimde arıyorum
suçu… Sonra çevreme bakıyorum; benden önce
yıkılıp gidenleri izlemenin güçlüğü çöküyor omuz-
larıma. Eşim, evlatlarım, sevdiklerim… Kendimi
yorduğumu, stresli bir hayat yaşadığımı söylüyor
herkes. Bense zaten derin bir sorgudayım. Yaşa-
dıklarım, belki de hiç yaşayamayacaklarım dahi
sorguya çekiyor beni. Kendim değil, beni de sev-
diklerim yordu en çok. Güçlü durmayı öğrettikle-
riniz yıkılınca, size daha da dik durmak yakışıyor.
Hesaplar değişiyor… Yaradan ile pazarlık zamanı
başlıyor sonra. Bu hastalıktan kurtulursam Rab-
bim, iyi bir kul olacağım, iyi bir eş, iyi bir evlat, iyi
bir kardeş… İyi olabileceğim ne varsa hayatımda…
Huzurun kollarında buldum kendimi her dua edi-
şimde. Hastalığın kendi bir çaresizlik de olsa ne
fark eder?
Şifasını yayıyor gönlünüzdeki çarenin sahibi. Son-
ra ne kadar gecikmiş olduğunuzun hesabı baş-
lıyor. Kendinize usulca soruyorsunuz ne kadar
ömrünüzün kaldığını. İşte bir doktorun hastalık
hikâyesi şimdi başlıyor… Reçete yazamıyorsunuz
kendinize. Hastanıza nasihatlerde bulunduğunuz
zamanlardaki gibi soğukkanlı çıkmıyor sesiniz.
Şimdi daha iyi anlıyorsunuz hastalarınızı. Yaşa-
madan öğrenilemeyen duygular geçmiş karşını-
za kitaplardan öte olduklarını fısıldıyorlar arsız-
ca. Tetkikler ve araştırmalar sarıyor etrafınızı.
Sizin için yapılabilecek ne varsa yapılıyor. Mua-
yeneler, konsültasyonlar, tedavi planları… İnanın
bu yapılan her şey sizi daha da yoruyor. Tetkikle-
re girmek ve sonuçları beklemek yeni bir sabaha
yalnızca yeni yorgunluklar ekleyerek uyanmak
demek.
YENİLGİ,
KABUL ETMEKTİR
Prof. Dr.
Saffet TÜZGEN