Basic HTML Version
BezmiâlemAktüel 2014 / 4
27
hem de dağılımda adalet amaçlayan bir standar-
dizasyona doğru gidilmektedir.
Kaliteli bir hizmet verebilmek için, kurulan siste-
min en iyi hizmeti vermeyi ve hatta bundan daha
da önemlisi, tutarlılığı yani adaleti hedeflemesi
gerekli ve şarttır. Örneğin, hastalarının bazıları-
nın bakımında üst düzeyde bir standart yakala-
mış olan bir kurumun diğer hastalarda tatmin
edici olmayan bir sonuç almış olması kurumun
kalite konusunda güvenilemez olduğunu düşün-
dürür. Yönetimlerin kalite konusunda geliştiril-
miş prensipleri uygulamalarında esas almaları,
hizmet ve eğitim alan kişiler kadar kurum çalı-
şanlarını da birçok açıdan olumlu yönde etkile-
mektedir. Örneğin, bir çalışanın kuruma alınma-
sı ve başlaması sırasında gösterilen özenin ve
ilginin, kadrosu ve derecesi ne olursa olsun bir
diğerine gösterilmemiş olması çalışan tatminini
ve dolayısıyla da hizmet kalitesini olumsuz yönde
etkileyecektir. Kalite konusundaki bu tutarlılık
yönetimde adaletin de esaslarındadır.
Adalet kelimesi “herkese kendine uygun düşeni
verme” olarak tanımlanmış olmakla birlikte bu
“uygun düşen” kişiden kişiye sebepsiz olarak
farklılık göstermemeli, bir tutarlılık arz etme-
lidir. Bu şekilde bir tutarlılık ya da adalet tesis
etmek bir sistem kurmayı ve standartlar geliştir-
meyi şart kılar. Süreçleri ve standartları kolay-
ca anlaşılabilen sistemler kurabilmek, toplumda
çekişmelerin ve çatışmaların en aza indirilmesi ve
bir medeniyetin inşası açısından elzemdir. Adalet
olmayan yerde zulüm vardır ve öğrendiğimiz gibi
bir millet, dolayısıyla da bir kurum küfür ile yaşar
ama zulümle yaşamaz. Bu tutarlılık ya da adalet
anlayışı kurumlarımız kadar hayatımızın diğer
alanlarına da sirayet ettiğinde adaletin esas ol-
duğu bir kültürün parçası olduğumuzu söyleye-
biliriz. Anne, baba olarak çocuk yetiştirirken, öğ-
retmen olarak eğitim verirken, sağlık personeli
olarak hasta bakımı yaparken, yönetici olarak iş
arkadaşlarımızı idare ederken ve diğer faaliyet-
lerimizde ve davranışlarımızda tutarlı mıyız? Ra-
mazan ayı boyunca kendimize bu soruyu defalar-
ca sormak ve belki de özeleştiri yapmak için çok
fırsatımız olacağını ümit ediyorum.
Not: Dr. Zekiye Ülger ve Ceyda Acar’a katkıları için teşekkür ederim.