Ülkemizde, Ergoterapi olarak adlandırılan bu sağlık hizmeti alanı yurt dışında “Occupational Therapy”, “Ergotherapy” veya “Ergothérapie” olarak adlandırılmaktadır. Ergoterapistler sağlığın iyileştirilmesi doğrultusunda hem sağlıklı hem de sağlık sorunları olan kişilerle çalışırlar. Bir ergoterapist terapi planını hazırlarken sadece bozukluğa yol açan fiziksel sebepler üzerinde durmaz. İşlevsel bozukluğa neden olan sosyal, ekonomik ve biyoloik yanıtlar da göz önüne alınır. Ergoterapi sağlıkla ilgili birçok disiplinle iş birliği içindedir. Bunlar içinde fizyoterapi, psikiyatri, rehabilitasyon, ortez-protez, yardımcı teknoloji ve sosyal hizmet alanları ön plana çıkmaktadır.
Ergoterapinin temel felsefesinde fonksiyonel performans kavramı yatmaktadır. Ergoterapist fonksiyonel performansı dikkate alırken performansı oluşturan tüm faktörleri göz önünde bulundurmalıdır. Ergoterapist, ergoterapi süreci olarak bilinen bir dizi eylem aracılığıyla sistematik olarak çalışır. Bu sürecin temel unsurları değerlendirme, müdahale ve sonuçtur.
Ergoterapistler, çok sayıda farklı ortamda çok sayıda farklı popülasyonla çalışabilirler. Bunların sonucunda farklı alanlarda uzmanlaşabilirler. Farklı ülkelerde ve farklı sağlık sistemlerinde çalışma alanları farklılaşmakla birlikte, ergoterapistler 3 temel uygulama alanında çalışırlar: fiziksel, ruhsal ve toplumsal.
Ergoterapistler her bir uygulama alanında farklı popülasyonlar, tanılar, ihtisas alanları ile çalışabilir. Bunlar arasında pediatri, ruhsal sağlık, toplum sağlığı, sağlıklı yaşlanma, rehabilitasyon, iş, endüstri ve rehabilitasyon teknolojisi alanları sayılabilir. Ergoterapistlerin en yoğun çalıştığı alanlardan biri de el rehabilitasyonudur. Günümüzde el rehabilitasyonu alanında çalışan terapistlerin büyük bir kısmı ergoterapisttir. Bununla birlikte ortopedi, nöroloji, romatoloji gibi temel tıp alanlarında da çalışan çok sayıda ergoterapist vardır.
Ergoterapistlerin her bir uygulama alanına özgü belirli çalışma şekilleri vardır. Örneğin, pediatri alanında çalışan ergoterapistler okul çağındaki çocuklarda yazı yazma becerisinin geliştirilmesinde, gelişimsel bozuklukları olan çocukların beceri kazanmasında, duyu/algı bozukluğu olan çocuklarda bireysel tedavilerin sağlanmasında ve bir çocuğun psikososyal gereksinimlerinin karşılanmasında görev alabilir. Benzer şekilde toplum sağlığında çalışan bir ergoterapist, hastalıkların ve yaralanmaların önlenmesinde, hastalığa veya yaralanmaya bağlı sekonder bozuklukların önlenmesinde, kronik hastalığı olanların genel sağlık durumların iyileştirilmesinde, sağlık hizmetlerine ulaşmada eşitsizliği azaltmada, yaşam kalitesini etkileyen unsurların iyileştirilmesinde ve sağlıklı yaşam uygulamalarının teşvik edilmesinde rol alabilir.
Lisans düzeyinde ergoterapi eğitimine ülkemizde yeni başlanmış olmasına rağmen, daha ilk mezunlar verilmeden görev tanımlaması da yapılmıştır. Bu tanımlamaya göre, ergoterapistler ülkemizde eğitimleri sürecinde kazanmış oldukları evrensel bilgi ve becerileri kullanmak için uygun bir yasal ortama da kavuşmuştur.
22 Mayıs 2014 tarihli 29007 nolu Resmi Gazete’de yayımlanan Sağlık Meslek Mensuplari ile Sağlık Hizmetlerinde Çalışan Diğer Meslek Mensuplarının İş ve Görev Tanımlarına Dair Yönetmelik’te Ergoterapistin görev tanımı aşağıdaki şekilde yer almıştır.
İŞ VE UĞRAŞI TERAPİSTİ (ERGOTERAPİST)
a) Bireyin ev, iş ve okul ortamlarında fonksiyonel potansiyelini değerlendirerek performansını en üst düzeye çıkarmak ve çevreye uyumunu sağlamak için önerilerde bulunur.
b) Bireylerin hastalık ve engellilik sonucu ortaya çıkan fonksiyonel sınırlılıklarını değerlendirir, günlük faaliyetlerini ve mesleklerini sürdürecek uygulamaları yapar.
c) Hastaların duygusal, psikososyal, gelişimsel ve fiziksel yeterliliklerini mesleği ile ilgili ölçüm ve testleri kullanarak değerlendirir.
ç) Günlük yaşam aktivitelerinde bağımsızlığı sağlamaya yönelik yöntemler ile araç-gereçleri belirler ve kullanımını öğretir.
d) Bireysel ve grup olarak mesleki, sosyal, sanatsal ve eğitim aktivitelerinin kullanımıyla ilgili rehabilitasyon programları yapar ve uygular.
e) Duyu algı motor bütünleşme eğitimini ve bu alanlarda iş ve uğraşı terapisi uygular.
f) Kişilerin topluma katılımını etkileyen kişisel çevresel ve aktivite performansına ait engelleri değerlendirir.
g) Dışlanmış bireylerin topluma kazandırılması için gerekli değerlendirme ve rehabilitasyon işlemlerini yürütür.
