Net görmenin temel şartı gözümüze gelen ışık dalgalarının retinanın tam üzerinde odaklanmasıdır. Normal gözde objeden gelen ışık dalgaları retina üzerinde odaklanır ki buna emetropi denir. Kırma kusuru varlığında ışık dalgaları retinanın önünde veya arkasında odaklanır. Bu ise bulanık görmeye neden olur. Normal koşullarda göz küresi yenidoğandan erişkinliğe kadar sürekli bir gelişim içindedir. Buna uygun olarak kornea ve lens eğrilik yarıçaplarında da değişiklikler olur ve bu değişiklikler sayesinde gözün tüm yaşlarda emetrop kalması sağlanır.
Kırma kusurları aşağıdaki durumlarda ortaya çıkar:
-
Gözün ön arka eksen uzunluğunun normal ölçüsünden büyük veya küçük olması
-
Kornea eğrilik yarıçapının normale göre daha düz veya dik olması
-
Lensin kırma gücünün artması veya azalması
Kırma kusurları miyopi, hipermetropi, astigmatizma ve presbiyopi olarak sınıflandırılır.
Hipermetropi:
Cisimlerden gelen ışık dalgaları retinanın arkasında odaklanır. Hafif hipermetropilerde uzak görme net, yakını görme bulanıktır. Çok ileri hipermetropide tüm mesafelerde görüntü bozuktur.
Miyopi:
Objelerden gelen ışınların, gözün kırma gücünün normalden fazla olması veya göz küresi uzunluğunun normalden büyük olması nedeniyle, retinanın önünde odaklanması durumudur. Miyopide uzak görme yakın görmeye kıyasla daha kötüdür.
Astigmatizma:
Astigmatizmada gözün kırma gücü her noktada eşit değildir. Genellikle astigmatizm tüm mesafelerde bulanık görmeye neden olur.
Presbiyopi:
Yaşlanma nedeniyle lensin yakına bakarken uyum gücünün azalması sonucu ortaya çıkan yakın görmedeki bozukluktur. Yakına bakarken görüntüyü netleştirmek için, görüntüyü gözden uzaklaştırmak gerekir.